استفاده از سلول های بنیادی ماتریکس بند ناف انسان برای تکثیر انگل توکسوپلاسما گوندی جهت بررسی های سرولوژیکی و مولکولی

مقدمه و هدف: توکسوپلاسما گوندی انگل داخل سلولی اجباری است و از شایع ترین انگل های مشترک انسان و حیوان است. امروزه مطالعات گسترده مولکولی و اثرات مختلف دارویی بر روی این انگل در حال انجام است و برای تشخیص این انگل در انسان و حیوان از روش های مختلف سرولوژیکی و مولکولی استفاده می شود. هدف از این مطالعه استفاده از سلول های بنیادی ماتریکس بند ناف انسان برای تکثیر انگل توکسوپلاسما گوندی جهت بررسی های سرولوژیکی و مولکولی است. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در گروه انگل شناسی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1386 انجام شده است. پس از تهیه استرین rhانگل توکسوپلاسما گوندی جدا شده از موش آزمایشگاهی و با تهیه سه رده سلولی سلول های بنیادی ماتریکس بند ناف انسان، سلول های سرطانی ریوی و سلول های سرطانی کبدی انسان و استفاده از آنها در محیط های کشت سلولی با حجم مشخص، با تلقیح تاکی زوئیت انگل به محیط های کشت حاوی رده های سلولی ذکر شده در چندین فلاسک، شرایط رشد و تکثیر انگل در زمان های مشخص مورد بررسی قرار گرفت. از محیط کشت بدون سلول نیز برای مقایسه زمان زنده ماندن انگل به طور همزمان استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارspss و آزمون آماری آنالیز واریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در محیط های کشت ورود انگل در 48 ساعت اول مشاهده شد.در روزهای سوم تا ششم میزان رشد انگل در محیط حاوی سلول های بنیادی ماتریکس بند ناف انسان در مقایسه با سلول های سرطانی ریوی و سلول های سرطانی کبدی انسان قابل قبول بود. در انتهای روز ششم حجم به دست آمده انگل در محیط سلول های بنیادی ماتریکس بند ناف انسان بیشتر بود. خاصیت بیماری زایی انگل جدا شده از این محیط بر روی موش آزمایشگاهی حفظ شده بود. نتیجه گیری: استفاده از محیط سلول های بنیادی ماتریکس بند ناف انسان نسبت به سایر رده های سلولی برای جداسازی و تکثیر انگل مناسب و مقرون به صرفه است. این رده سلولی می تواند محیطی مناسب به جهت تهیه کیت های آزمایشگاهی و پژوهشی و تهیه انگل زنده به میزان مطلوب برای بررسی های دارویی از این رده سلولی استفاده نمود.